توطئه برای شکوفایی موفقیت

گاهی فکر کردن به خود رویا، سخت تر از تحقق آن است. فکر وسواس گونه به انجام یک کار، می تواند ما را زمین گیر کند . تردید و دودلی، افکار بی ثمری هستند که می تواند فشار عظیمی بر ما تحمیل کنند و توان حرکت به سوی پیشرفت را ضعیف کند .  همیشه پی بینی وسواس گونه، به پیامدهای اهداف، مانند یک حفره بزرگ خندق، مانع پرش ما به سوی اهداف می شود .

فکر کردن به این که آیا حقیقتاً چیزی در پشت این آرمان وجود دارد، برای ما جزیره ای ناشناخته می سازد که قدم گذاشتن در راه اهداف را هراسناک می کند. عدم قطعیت و مجهول بودن ، می تواند هراسناک باشد. 

اگر فکر می کنید که باید همه چیز را از قبل بدانید سدی محکم در برابر آموختن خودتان می بندید. وقتی می خواهید همه پیشامدها برای شما حل شود و همه چیز روشن باشد، راه خود را گم می کنید. از کجا می توانید چیزی را که تجربه نکرده اید، بشناسید . اگر قرار باشد که همه چیز بر طبق پیشگویی های شما درست از آب در بیاید ، وسعت تجارب شما محدود می شود . در این حال شگفتی ، ماجراجویی و شور آن کار، رنگ خود را می بازد. همیشه کار آسان، مسیری لذت بخش  و هیجان دار نیست .  سادگی بعضی از کارها می تواند یکی از دلالیل توقف خلاقیت، نوآوری و شکوفایی شود. من این فریب نگرشی را که ممکن است ، به اشتباه، راه نجات خودمان محسوب شود ،” توطئه برای شکوفایی موفقیت” می نامم .

وقتی تصمیم می گیرید کاری انجام دهید ممکن است در همان مراحل اولیه شاهد یک شگفتی نباشید ولی از آن طرف ، این بدان معنا نیست که چیزی را که مشاهده نمی کنید ، در حال رخ دادن نباشد .  همیشه شگفتی ها و نشانه ها موفقیت در کنارما، ولی پنهان هستند؛ در موقع لزوم و زمان مقرر ، اثر خود را آشکار می کنند. نباید انتظار داشته باشید، شگفتی ها در همان مراحل اولیه به شکل یک کادو به شما هدیه شود. ساختن یک دنیایی جدید و ایجاد هرگونه دگرگونی، در آغاز می تواند  برای شما به عنوان بازی گرفتن زندگی محسوب شود. شاید اعتماد به خودتان و رؤیاهایتان ایجاد یک مسؤلیت بی ثمر قلمداد شود. با این احساس خطر ناک ، یعنی دارید به خط پایان مأموریت بزرگ زندگی تان نزدیک می شوید. وجود چنین احساساتی می تواند شما را از مشاهده ی  عظمت خودتان محروم سازد. آزمایش کردن خودتان ،می تواند  به شما کمک کند تا   از نردبان شناخت خودتان، بالا بروید. به عبارتی، در تاریکی ، به نور خودتان دست می یابید.

رو به رو شدن با تغییرات  جدید، می تواند، آشوب ذهنی و پیچیدگی انتخاب ها را رقم بزند، ولی به گفته:

“نیکولا فلیپس “: ” در حقیقت ، زندگی در دنیای آشوب زده و آشفته برای حرکت لازم و حیاتی است .

تسلیم شدن نمی تواند گره از آشفتگی روحی شما باز کند . کنار زدن رؤیاهایتان ، به معنای کنار زدن وجود خودتان از زندگی است . یعنی با دست خودتان ، پایان تاریخ مصرف خودتان را امضاء می کنید.  یعنی زندگی را از یک چمن زار زیبا به یک بیابان بی آب وعلف می برید . فرار از رویاها ، یعنی جذب خشم و نفرت به خودتان . این نوع برخورد ، گستاخی بزرگی به ارزش خودتان است . این نوع  برخورد  با خودتان ، می تواند برای شما هزینه های مهلک سنگینی  بیافریند.

پس چه باید کرد ؟ واقعیت این است که ابهامات اهداف، برای خلاقیت روح شما ارزش دارد، به عبارتی،  همین رویارویی با چالش ها است که بهترین مسیر شکوفایی روح شما را باز می کند .

” حرکت سخت است . تفاوت بزرگ ایجاد کردن سخت است . ناممکن نیست ، فقط سخت است . شما باید آن را بخواهید ، نه این که احساس کنید به آن نیاز دارید. گاهی مجبورید دل به دریا بزنید تا خود را بیشتر بشناسید. ” نیکولا فلیپس

بلوم ، محقق بزرگ، می گوید : ”  پیش ازآنکه استعداد به طور کمال و تمام نمایان شود ، مراحل سخت رشد آن باید در طی ساله ها سپری گردد. اگر فرد در فرایند رشد استعداد مدت طولانی تلاش نکند ، هر قدر استعداد هم که از ابتدا داشته باشد ، باز عقب خواهد افتاد . اگر فرد می خواهد به بیشترین حد توان در رشته مورد نظر برسد ، باید تعهد طولانی مدت و علاقه فزاینده داشته باشد و تلاش فوق العاده کند”.  

افتخارات بزرگ ، خطرهای بزرگ هم در پیش دارد ، ولی با رو به رو شدن با این خطرات است ، که  انسانها قوی و با عظمت شناخته می شوند. وقتی تغییر کوچک باشد، نتایج هم کوچک هستند. برتری در رقابت های بزرگ ، نیاز به جسارت های بزرگ دارد. اگر به آزمون های بزرگ دست نزنید ، مشکل است که در عرصه های گوناگون زندگی و حتی عرصه کارآفرینی ، به شرایط بزرگی دست یابید.

فراموش نکنید  شما زمانی زنده هستید که خودتان را امتحان کنید.  جسارت است که زندگی شما را  حرکت می دهد . اگر فقط یاد بگیریم که همه چیز  را  ساده به دست آوریم ، احساسی برای افتخار و سربلندی به وجود نمی آید.

زندگی چیزی نیست جزء جسارت . هلن کلر 

محطاط بودن بیش از حد و خواستن ، دانستن همه چیز می تواند جلوی حرکت شما را بگیرد . برای این است که گفته می شود : خطر کردن بهتر از خطر نکردن است ” چون در مرز ناشناخته ها چیزهای زیادی وجود دارد.

“به هیچ اطمینانی نچسبید ” – اشو

اگر بدانید در لحظه ی بعدی چه اتفاقی می افتد چیزی برای آموختن وجود ندارد . خطر کردن ، می تواند  شما قوی و محکم کند . اگر خود تان را  در تنور بعضی از حوادث و انتخاب ها قرار ندهید، اسیر روزمرگی می شوید. شما مجبور نیستید خود را به مخاطرات جان فرسا بسپارید ، ولی گاهی باید برای تحقق خودتان و زیبا کردن زندگی تان هزینه و بها بپردازید . شما باید نتیجه خلاقیت ها و شهامت روح خود تان را ببینید تا زندگی برای شما هیجان انگیز و پرافتخار شود.

  ” فقط کسانی که خطرهای بزرگی می کنند ، می توانند دریابند یک آدم چه قدر می تواند خطر کند . تی . اس . الیوت

ابراهیم علی عزیزی مدرس توانمند سازی فردی و نیروی انسانی

راهکارهای علمی و کاربردی موفقیت و کامیابی

مدیر سایت کلید اوج